به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

مدودف: روابط مسکو و پکن در بالاترین سطح خود قرار دارد

تاریخ انتشار: ۳ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۳۸۰۳۸۴

دیمیتری مدودف، معاون رئیس شورای امنیت روسیه گفت که روابط مسکو و پکن در بالاترین سطح خود قرار دارد و او هیچ مشکلی در روابط دوجانبه نمی‌بیند.

مدودف در مصاحبه با رسانه‌های مطرح روسیه از جمله اسپوتنیک گفت: «اگر روابط خود را به عنوان یک کل توصیف کنیم، آن‌ها در بالاترین حد خود قرار دارند و من هیچ مشکلی در این روابط در آینده قابل پیش بینی نمی‌بینم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

»

مدودف که در مذاکرات روسیه و چین در مسکو شرکت کرده بود، گفت: دیدار رئیس جمهور چین از روسیه روابط یا مشارکت استراتژیک و تعامل بین روسیه و چین را وارد مرحله جدیدی کرد.

وی با بیان اینکه چین به اقتصاد شماره یک در جهان تبدیل شده است و حتی واشنگتن نیز این را به رسمیت می‌شناسد، گفت که معتقد است تجارت روسیه و چین در سال‌های ۲۰۲۳-۲۰۲۴ به ۳۰۰ میلیارد دلار خواهد رسید.

او گفت که غرب به شراکت برابر با روسیه یا چین نیاز ندارد، بلکه می‌خواهد بر آن مسلط شود.

شی جین پینگ، رئیس‌جمهور چین در ۲۰ تا ۲۲ مارس در یک سفر دولتی به روسیه سفر کرد که اولین سفر خارجی وی پس از انتخاب مجدد به عنوان رئیس دولت برای سومین دوره بود. رهبر چین روز دوشنبه با ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه دیداری غیررسمی داشت و روز سه شنبه نیز مذاکراتی با حضور هیئت‌هایی انجام شد.

در جریان این سفر، بیانیه مشترکی درباره برنامه‌ای برای توسعه زمینه‌های کلیدی همکاری اقتصادی روسیه و چین تا سال ۲۰۳۰ امضا شد.

اوکراین بخشی از روسیه است

مدودف درخصوص ادامه جنگ گفت: صادقانه بگویم، این کشور بخشی از روسیه است. اما به دلایل ژئوپلیتیکی... و تاریخ... ما مدت هاست که این واقعیت را تحمل کرده ایم که در بلوک‌های مختلف زندگی می‌کنیم. مجبور شدیم این را در نظر بگیریم، این مرز‌های ساختگی، همه امپراتوری روسیه بوده است... به جز مناطق خاصی که در نتیجه جنگ جهانی دوم به ما رسیده است. اما این سرزمین‌ها نیز ساکنان روسی داشته اند و همیشه بخشی از روسیه به معنای محدود کلمه بوده‌اند.

او در خصوص الحاق اوکراین به ناتو گفت که اگر اوکراین به ناتو بپیوندد، روسیه همسایه‌ای خواهد داشت که قصد تولید تسلیحات هسته‌ای را دارد و بخشی از یک بلوک غیردوستانه است. او افزود که کی‌یف می‌تواند به بهانه الجاق کریمه یک عملیات تمام عیار علیه روسیه انجام دهد و مسکو نمی‌تواند این را بپذیرد.

او گفت: شما می‌خواهید که ما آن را تحمل کنیم؟ به خصوص در شرایطی که ما بر سر کریمه اختلاف داریم؛ ما آن را قلمرو خود می‌دانیم، آن‌ها آن را مال خود می‌دانند.

غرب به مداخله در انتخابات روسیه ادامه می‌دهد

معاون رئیس شورای امنیت روسیه گفت: غرب تلاش خواهد کرد در انتخابات ریاست جمهوری روسیه در سال ۲۰۲۴ مداخله کند، تلاش‌هایی برای نفوذ پنهانی از زمان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی انجام شده است.

وی در پاسخ به سوالی در همین ارتباط گفت: بدون شک آن‌ها دخالت خواهند کرد، همانطور که همیشه دخالت کرده اند.

بازداشت پوتین اعلان جنگ به مسکو است

معاون رئیس شورای امنیت روسیه در خصوص حکم بازداشت پوتین در دیوان کیفری بین المللی گفت: اگر آلمان تصمیم بگیرد که تصمیم دیوان کیفری بین‌المللی درباره «دستگیری» ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه را اجرا کند، این امر برابر با اعلان جنگ به روسیه خواهد بود.

پیش از این، مارکو بوشمان، وزیر دادگستری آلمان گفته بود که حکم "دستگیری" پوتین پس از درخواست دیوان کیفری بین‌المللی در آلمان معتبر خواهد بود. این دستور همچنین مورد حمایت صدراعظم اولاف شولتس قرار گرفت که در سفر خود به ژاپن گفت که "هیچ کس بالاتر از قانون نیست".

مدودف گفت: بعضی احمق‌ها مانند وزیر دادگستری آلمان، می‌گویند، «خب، اگر او بیاید، او را دستگیر می‌کنیم» آیا او معنی آن را می‌فهمد؟ بیایید تصور کنیم... رئیس جمهور فعلی یک کشور هسته‌ای قلمرو مثلاً آلمان می‌رسد و دستگیر می‌شود. این چیست؟ اعلان جنگ به فدراسیون روسیه!

وی با اشاره به اینکه چنین تصمیماتی مانند تصمیمی که دیوان بین المللی کیفری اتخاذ کرد پتانسیل منفی زیادی ایجاد می‌کند، گفت: روسیه در چنین شرایطی از ابزار‌های موجود خود برای هدف قرار دادن "بوندستاگ، دفتر صدراعظم و غیره" استفاده خواهد کرد.

معاون رئیس شورای امنیت روسیه گفت که روابط روسیه و غرب در پایین‌ترین سطح خود قرار دارد و در شرایط خاص، مذاکره با کشور‌های دیگر منطقی نیست.

باشگاه خبرنگاران جوان بین‌الملل اروپا و آمریکا

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: دیمیتری مدودف جنگ روسیه و اوکراین انتخابات روسیه معاون رئیس شورای امنیت روسیه روسیه و چین رئیس جمهور بین المللی خود قرار

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۳۸۰۳۸۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مسکو از جنگ ایران و اسرائیل چه بهره‌ای برد؟ روسیه تمام تخم‌مرغ‌هایش را در سبد ایران نمی‌گذارد

عارف دهقان‌دار در اعتماد نوشت: عملیات توفان‌الاقصی توسط حماس علیه اسراییل در ۷ اکتبر و آغاز نبرد غزه، معادلات منطقه و نظام بین‌الملل را وارد مرحله جدیدی کرد که پیامد‌های بسیاری در سطح منطقه و فراتر از آن به جای گذاشت که شاید آوریل ۲۰۲۴ را بتوان نقطه عطف این پیامد‌ها دانست.

ایران و اسراییل که سال‌ها در منطقه به اصطلاح خاکستری با یکدیگر درگیر بودند و به‌رغم همه دشمنی‌ها و رقابت‌های ژئوپلیتیکی و هویتی، از رویارویی مستقیم با یکدیگر اجتناب می‌کردند، وارد یک رویارویی نظامی مستقیم و رودررو شدند.

هر چند که باید تاکید کرد که این رویارویی نظامی، محدود، کنترل شده و درچارچوب قواعد بازی بود و در نهایت سطح نزاع از حالت رویارویی مستقیم به نبرد در منطقه خاکستری بازگشت.

همان طور که پیش‌بینی می‌شد، پس از اقدام اسراییل، سطح تنش میان طرفین کاهش پیدا کرد و ایالات متحده امریکا، نقش قابل توجهی در این کاهش تنش داشت. چرا که دولت دموکرات مستقر در امریکا به دلایل فراوان، علاقه‌ای به گسترش سطح نزاع میان طرفین نداشته و تلاش کردند که از اهرم‌های خود برای کنترل رفتار کابینه نتانیاهو پس عملیات «وعده صادق» استفاده کند.

اما نکته‌ای که باید به آن توجه داشت این است که ایالات متحده تنها قدرت خارجی متاثر از این تغییر معادلات در منطقه خاورمیانه نبوده و باید تاثیرپذیری و موقعیت دیگر قدرت بزرگ جهانی یعنی روسیه را در این تحولات و همچنین جایگاه آن در آینده منطقه را مورد توجه و ارزیابی قرار داد.

روسیه در طی یک دهه گذشته تلاش زیادی برای تقویت شبکه‌ها و اعمال نفوذ خود در منطقه خاورمیانه انجام داده است و پس از ۷ اکتبر و تغییر معادلات در خاورمیانه و همچنین تمرکز بر جنگ اوکراین، جایگاه خود را در این منطقه متزلزل و در معرض خطر می‌بیند.

پس از افزایش تنش میان ایران و اسراییل، راهبرد روسیه در قبال این تنش اهمیت خاصی پیدا می‌کند، چرا که وقتی به گذشته برمی‌گردیم، مشاهده می‌کنیم که هیات حاکمه روسیه و ولادیمیر پوتین، رییس‌جمهور این کشور از یک سو در سوریه با ایران همکاری‌های نزدیکی می‌کرد و از سوی دیگر این اجازه را به اسراییل می‌داد که مواضع ایران را در خاک سوریه هدف قرار بدهد و در زمان انجام این حملات، پدافند‌های روسی مستقر در سوریه عمل نمی‌کرد.

همچنین نباید از نظر دور داشت که روابط تهران - مسکو پس از جنگ اوکراین، تغییرات مهمی را تجربه کرده است و سطح همکاری‌های نظامی طرفین وارد مرحله جدیدی شده است و به‌رغم خصومت‌های دیرینه تاریخی و اختلافات ژئوپلیتیکی، فضای کنونی خاورمیانه هر دو دولت را تشویق می‌کند تا با همکاری نزدیک‌تر، معادلات منطقه را به ضرر امریکا رقم بزنند.

به طور کلی، مقامات مسکو مانند همتایان خود در پکن به دنبال ثبات بیشتر در منطقه خاورمیانه هستند و هرگونه آشفتگی در منطقه می‌تواند به منافع روسیه آسیب برساند که از جمله آن‌ها رشد گروه‌های تکفیری و تروریستی در سطح منطقه است. روس‌ها حساسیت ویژه‌ای نیز نسبت به گروه‌های افراطی و تروریستی داشته که در سال‌های اخیر در بخش‌هایی از روسیه و همچنین سایر بخش‌های اتحاد جماهیر شوروی سابق، مانند تاجیکستان نفوذ کرده‌اند. همان طور که به یاد داریم، در ۲۲ مارس، گروه تروریستی داعش توسط تعدادی از عناصر تاجیکی خو به یک سالن کنسرت در مسکو حمله کردند و نزدیک به ۱۵۰ نفر را کشتند.

فراتر از مبارزه با تروریسم، روسیه به دنبال حمایت از دولت‌های عربی دوست در منطقه، حفاظت از حضور نظامیان کشور در سوریه، جذب سرمایه‌گذاری خارجی از کشور‌های ثروتمند عرب خلیج‌فارس و ایجاد روابط تجاری با منطقه است که از طریق آن بتواند تحریم‌های غرب را که به واسطه جنگ اوکراین بر این کشور وضع شده را دور بزند و بتواند سیاست‌های انرژی خود را با کشور‌های شورای همکاری خلیج فارس هماهنگ کند؛ لذا علاوه بر ایران، روسیه نگاه ویژه‌ای به کشور‌های عربی خلیج‌فارس نیز دارد و مواضع این کشور نسبت به جزایر سه‌گانه ایران را نیز باید در همین راستا تعریف کرد؛ لذا درست است که در شرایط فعلی، سطح روابط نظامی ایران و روسیه در حالت خوبی قرار دارد.

اما این به آن معنا نیست که این کشور قرار است تمام تخم‌مرغ‌های خود را در سبد ایران بگذارد و علاوه بر ایران، به دنبال روابط اقتصادی و حتی نظامی با کشور‌های عربی منطقه نیز هست.

اگر به بحث تنش‌های ایران و اسراییل بازگردیم، باید گفت که روسیه مخالف هر گونه جنگ همه‌جانبه و تمام عیار، میان این دو طرف است. با این حال، تشدید تنش آن هم به صورت محدود و کنترل شده بین ایران و اسراییل به طور بالقوه و از چند جهت به نفع منافع روسیه است که به طور خلاصه دلایل آن بیان می‌شود.

نخست اینکه افزایش سطح ناامنی و گسترش دامنه پیامد‌های جنگ در خاورمیانه، در حالی که نزدیک به ۷ ماه از آغاز جنگ غزه می‌گذرد، رویکرد و پیام روسیه به دولت‌ها و جوامع عربی را تقویت می‌کند که ایالات متحده عامل اصلی بی‌ثباتی و تنش در سطح منطقه است و امریکا رویکردی مسوولانه در قبال تحولات منطقه ندارد.

پوتین و دیگر مقامات روسی دهه‌هاست که امریکا را به واسطه حمایت‌های یک جانبه‌شان از اسراییل و ناتوانی در حل و فصل ریشه‌ای اصلی‌ترین بحران در این منطقه یعنی درگیری فلسطین و اسراییل سرزنش می‌کنند. این پیام و رویکرد از جانب روسیه برای مخاطبان عرب که به طور فزاینده‌ای از ایالات متحده به خاطر تلفات انسانی فزاینده در غزه خشمگین هستند، خوشایند است.

دوم اینکه پیامد‌های بیشتر جنگ غزه، و گسترش محدود دامنه تنش‌ها در منطقه، توجه جهانی را از اوکراین به خاورمیانه منحرف کرده که روسیه از آن استقبال می‌کند.

سوم، وجود سطح محدودی از درگیری مستقیم میان تهران و تل‌آویو می‌تواند نفوذ روسیه را در منطقه از طرق دیگری تقویت کند.

دولت بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی، ممکن است به هیات حاکمه روسیه و شخص پوتین به عنوان رهبری نگاه کند که به واسطه روابطی که با تهران دارد، بتواند تا حدی روی تصمیمات تهران تاثیر بگذارد؛ و در آخر اینکه هر چند در حال حاضر سطح نزاع ایران و اسراییل تا حدی کاهش پیدا کرده، اما به واسطه احتمال افزایش سطح تنش، ایران در آینده نیاز بیشتری به جنگنده‌ها و سامانه‌های دفاعی روسیه پیدا خواهد کرد که از آن طریق برای خود ایجاد بازدارندگی کند.

هر چند که سطح تنش میان ایران و اسراییل در حال حاضر کنترل شده و ظاهرا به منطقه خاکستری بازگشته است، اما با توجه به ادامه جنگ خطر گسترش خصومت‌ها به یک جنگ منطقه‌ای را نباید نادیده گرفت. ادامه جنگ در غزه و دیگر درگیری‌های حل نشده در خاورمیانه، احتمال حملات آتی اسراییل علیه ایران و بالعکس را باز می‌گذارد که نباید آن را از نظر دور داشت.

هر چند که باید اندکی دقیق‌تر راهبرد روسیه را در منطقه بررسی کرد، اما این کشور در این جنگ تعارض منافع جدی با اسراییل نیز دارد و این را در مواضع خود نشان داده است.

ایران نیز می‌تواند از این فرصت به نفع منافع خود در منطقه استفاده کند، اما نباید از نظر دور داشت که روسیه اگر چه تا حدی در تحولات منطقه در محور مقابل غرب قرار می‌گیرد، اما قرار نیست که تمام تخم‌مرغ‌های خود را در سبد ایران بگذارد و آن‌ها هم به دنبال منافع خود در این جنگ هستند.

نکته پایانی احتمال حضور ترامپ در جایگاه ریاست‌جمهوری امریکاست، که می‌تواند معادلات جنگ اوکراین و همچنین جنگ غزه را دچار تغییرات کند. باید صبر کرد و نتایج انتخابات امریکا را دید.